ÖNCÜ RUH

Bazı sanat formları o kadar özel ve üstündür ki, sadece nesilden nesile geçmekle kalmaz,aynı zamanda da gelişirler.

Edo Kiriko'nun karmaşık cam işçiliği de bu geleneklerden biridir ve 200 yıllık bu sanatı icra eden zanaatkarlar böylesine zengin ve değerli bir mirasın parçası olmaktan gurur duyarlar. Modern ustalar olmalarına rağmen, yaptıkları işleri hala daha geleneksel olarak tanımlamaya devam ederler.

"Gelenek içerisinde birçok anlam taşıyan bir kelime" diyor 3. nesil Edo Kiriko sanatçısı Yoshiro Kobayashi. "Kimseye zorla yaptırılan ya da insanlara yük olan bir zanaat değil, aksine günlük insan aktivitelerinden ve bu mirasın tekrarlanmasından doğan, her şeyi birbirine bağlayan bir olgu."

Titizlikle yapılan tekrarlar ve yıllar süren alıştırma ve eğitim süreçleri Edo Kiriko sanatının olmazsa olmazlarından. Kobayashi de, birçok diğer zanaatkar gibi eğitimine 13 yaşında babasının atölyesine girdiğinde başlamış.

"İlk başladığınızda ustaları bir gölge gibi izler ve gözlemlersiniz. Gününüzün 10 saati sadece alıştırma yapmakla geçer. Gerçekten zahmetli bir iştir." diyor Kobayashi.

Yeteneklerini geliştirmek için çok çalışan Kobayashi, kendini çalışma arkadaşlarının 33 yaşında verdikleri özel hediyeye kadar tam bir profesyonel olarak hissetmediğini söylüyor. Bu gerçekten emek isteyen bir çaylaklık süresi ancak bu cam işçiliğinin özünde yıllarca eğitim almış olmak yatıyor. Edo döneminin sonlarında Tokyo'da ortaya çıkan bu işçilikte titizlik çok önemli ve Japon kültürünün detay odaklı mirasını yansıtan bir mükemmelliyetçilik gerektiriyor.

Kobayashi için, işinin karmaşıklığı yüksek kalitede bir son görünüm için gerekli. Aynı zamanda yarattığı işlerden de tam olarak tatmin olması ve keyif alması da çalışmalarının merkezini oluşturuyor.

"Bu düşünce tarzının bir sanatçının işini çok etkilediğine eminim" diyor. "En ufak detayın bile önemi çok büyük. Bu sebeple ne yaparsak yapalım, çok büyük bir titizlikle çalışıyorlar. Bu tamamen kişisel tatmin ve sanatçının işiyle bütünleşmesi ile alaklı bir olgu."

Her ne kadar Edo Kiriko sanatından hayatı boyunca keyif almış ve bu sanata gönülden bağlı olsa da, Kobayashi kendi oğluna bu sanatı öğrenmesi için baskı yapmamış ve farklı kariyer yollarını da değerlendirmesi için onu cesaretlendirmiş.

Yine de aile mirasının çağrısı ve gelenekler üstün gelmiş ve oğlu Yohei de aile işinde babasına yardım etmeye başlamış. Bunu yaparken de hem kendi modern bakış açısını hem de geçmiş nesillerin beğenilen ve kusursuz hale getirilmiş tekniklerini harmanlamış.

"Keyif aldığınız bir şeyi yapmak ve hayatınızı bundan kazanmak mükemmel bir duygu" diyor Kobayashi. "Bu işi seçtiğim için çok mutluyum."